Halverwege

Lieve mensen,

We zijn alweer op de helft! De eerste vijf weken zijn voorbij en de komende vijf weken ga ik dus nog enorm mijn best doen om zoveel mogelijk te gaan genieten! De enige manier om hier aan activiteiten te ontkomen is jezelf opsluiten in je kamer maar gelukkig ben ik iemand die wel van wat frisse lucht kan waarderen dus ik ben bang dat ik weer genoeg(teveel?) leuke dingen zal beleven! :D Hieronder maar weer de opsomming van afgelopen week:

Donderdagavond was het dan eindelijk (na meerdere pogingen in de voorgaande weken) zover: we gingen daadwerkelijk een avondje uit naar de nachtclub Tilt! Dit is een populaire club in Rochester die zich vooral richt op de GLBT-community(Gay, Lesbian, Bisexual, Transgender). Vandaar dat er ook op donderdagavonden dragqueenshows gehouden worden! De perfecte avond dus om er eens een kijkje te gaan nemen! Nadat we tijdens Apple Fest al kennis hadden gemaakt met de GLBT-community ‘on-campus’ was het nu tijd om kennis te gaan maken met de GLBT-community ‘off-campus’. Zelf had ik van de dragqueenshow best wel hoge verwachtigingen maar uiteindelijk bleken er maar 4 dragqueens aanwezig te zijn. Ondanks dat ze er zeer spectaculair uitzagen (denk aan pruiken in alle kleuren, dikke lagen make-up, glitters en hoge hakken) was aan hun playbackvaardigheden iets minder aandacht besteed. Dit mocht de pret niet drukken want ze gingen lekker los op de liedjes van Britney Spears en Lady Gaga! Lekker fout dus :D

Om de week is er op vrijdag van 16.00-18.00 Pulse Happy Hour: een speciale bijeenkomst van alle clubs en verenigingen van het NTID. Hierbij heeft elke club haar eigen standje en proberen ze geld in te zamelen voor de opbrengt voor hun eigen club. Dit doen ze op verschillende manier: het verkopen van loempia’s of brownies maar de zustergroep “Alpha Sigma Théta” is net even iets origineler: zij verkopen voor 1 dollar een papieren bordje met slagroom erop die je vervolgens in het gezicht van één van de zusters mag drukken! Natuurlijk was ik vereerd om een dollar te betalen en vervolgens een foto te nemen van dit gebeuren haha :D Tijdens Pulse Happy Hour kan je je opnieuw bij elke club aansluiten of informatie opvragen voor de komende evenementen (als flyers je al niet in je handen geduwd zijn). Maar daarnaast is het eigenlijk vooral een groot sociaal gebeuren voor alle dove studenten en de tolkstudenten van het NTID.

Nadat ik dus lekker gesocialized had op Pulse Happy Hour was het dan, na een week van cheerleadingstrainingen, tijd voor de cheerleadingtry-outs! Met de coaches had ik al afgesproken dat ik helaas geen plekje in het team kan krijgen vanwege mijn tijdelijke verblijf. Maar dat maakte de try-outs niet minder spannend! Deze afgelopen week hebben we elke avond trainingen gehad en hebben we één dans en 2 cheers geleerd. Hierbij kan je denken aan: A-T-T-A-C-K, TIGERS, ATTACK! :D
De afgelopen weken ben ik bevriend geworden met Brittany. Zij is een tolkstudent in één van mijn tolkvaardighedenlessen en zij heeft vroeger veel aan cheerleading gedaan. Om voor wat extra ‘cheerleadingspirit’ te zorgen tijdens mijn try-out heb ik van Brittany een mooie, grote cheerleadingstrik mogen lenen! Ik had mijn haar dus in een hoge staart met de grote strik op mijn hoofd. Het was in één woord: Amerikaans. Na de try-out was het tijd voor iets lekkers en heb ik een stukje Oreo-taart gekocht. Dit viel onder precies dezelfde categorie als het cheerleaderstrikje: typisch Amerikaans ;)

Zaterdagmiddag was er een Bridge Meeting van de SIA (Student Interpreter Association) met de GVRRID (Genessee Valley Region Registry of Interpreters for the Deaf). Door middel van deze Bridge Meetinfg (de naam zegt het al) maakt de SIA het op deze manier de tolkstudenten makkelijk om in contact te komen met hun toekomstige collega’s en werkveld. De GVRRID organiseert regelmatig workshops zodat de studenten en gecertificeerde tolken zich in verschillende (nieuwe) onderdelen in het werkveld kunnen verdiepen(denk hierbij aan nieuwe gebaren in de ICT of een cursus tolken in medische settings etc). Ook organiseert de GVRRID leuke bijeenkomsten voor de tolken en tolkstudenten om ervaringen uit te kunnen wisselen, zoals bijvoorbeeld het bespreken van tolkfouten of bloopers.
Afgelopen zaterdag was er na de Bridge Meeting meteen een workshop. De workshop was gebasseerd op het boek: “Deaf Professionals and Designated Interpreters working together”. In Amerika zijn er verschillende dove professionele, hoogopgeleide mensen die een vaste tolk in dienst hebben. Deze vaste tolken werken natuurlijk heel anders dan tolken die freelance werken en elke dag voor iemand anders en op een andere plek tolken. De samenwerking tussen de dove professional en de vaste tolk gaat namelijk dieper: de vaste tolk en de dove professional zijn beter op elkaar afgestemd omdat de vaste tolk meer kennis heeft (dan een freelance-tolk) van het werkveld van haar dove professional vanwege de ervaring die zij/hij opdoet tijdens het regelmatige tolken. Hierdoor weet de tolk precies wat zij/hij moet tolken. Een voorbeeld is van een dove arts die met premature baby’s in het ziekenhuis werkt en een vaste tolk heeft. De tolk weet precies welke informatie of gegevens die rondgeroepen worden voor de dove arts van belang zijn en tolkt dit. Zo tolkt zij ook de eventuele stugge ademhaling van de baby zodat de arts weet wat hij moet doen.

Op zaterdagavond waren wij uitgenodigd om te komen eten bij Veronika Talbott. Zij is de ‘academic advisor’ op het NTID en zij is doof. Tijdens onze eerste dagen op het NTID hebben we haar ontmoet en sindsdien hebben we altijd leuke gesprekjes met haar in het ASL gehad. Veronika is 44 jaar en woont een kwartiertje rijden van het RIT. Toen we aankwamen bij haar huis werden we voorgesteld aan haar man Tim en hun 2 jonge zoontjes die allemaal horend zijn.
Speciaal voor de 3 vegetariërs onder ons had Veronika vegetarische lasagna gemaakt. Als toetje had ze ‘home-made’ apple-crumble gemaakt! Dit hebben we ook gehad op het Apple-fest maar de ‘home-made’ versie van Veronika smaakte toch vele malen beter! Na het eten was het tijd voor thee en Veronika had haar overburen uitgenodigd die beide doof zijn. De vrouw, Jocelyna, had zelfgemaakte chocolatechipcookies mee. Ook hadden zij hun horende kinderen meegenomen. Ook Alyssa, de dove babysitter van de kinderen van Veronika, was uitgenodigd en dus aanwezig. Een dolle boel dus in de woonkamer van familie Talbott! :D De avond was erg gezellig en over en weer hebben we veel Amerikaanse/Nederlandse gebaren van elkaar geleerd. Tim is sinds 5 jaar een tolk American Sign Language (ASL) en wist dus veel nieuwtjes te vertellen over het tolken in ASL. Zo wist hij te vertellen dat de studenten die afstuderen aan het NTID niet automatisch gecertificeerd zijn! Ze mogen wel gewoon gaan tolken en tolkopdrachten aannemen. Als ze willen kunnen ze na hun diploma de ‘certification-test’ doen maar volgens Tim is die test van een veel hoger niveau en haast niet haalbaar voor de net afgestudeerde studenten! Het voordeel een gecertificeerde tolk zijn is dat het salaris hier in Amerika dan veel hoger ligt. Als wij in Nederland op de HU ons diploma voor Tolk Nederlandse Gebarentaal halen dan zijn wij wel meteen officieel gecertificeerde tolken. De opleiding Tolk NGT op de HU is met dat doel dan ook ‘opgezet’. En in Nederland is er over het algemeen één standaardsalaris voor alle tolken.
Op het eind van de avond kregen we wederom eten mee naar huis: trommeltjes gevuld met de Apple-crumble van Veronika en de chocolatechipcookies van Jocelyna in zipperbags! :D

Gister, zondag, hadden we onze wekelijkse toneelrepetitie van 13.00-17.00. We hebben het hele toneelstuk doorgenomen en iedereen moest dus aanwezig zijn. In het weekend van 4,5,6 en 7 november wordt het toneelstuk opgevoerd dus er is nog genoeg werk te doen voor de dove acteurs en de ‘voice actors’. Zelf ben ik één van de ‘townspeople’: opvulling voor op het podium. Dit is toch al een hele verbetering van in plaats als een boom op het podium! ;) Als een ‘townspeople’ sta ik tussen de grote groep andere ‘townspeople’ en doe ik bijvoorbeeld mee wanneer de grote groep ‘amen’ roept tijdens de rechtzaak. Zelf kan ik me prima vinden in deze minimale rol want volgende week beginnen de cheerleadingtrainingen die 3 keer op dezelfde tijden als de toneelrepetities zijn. En als er één ding voorop staat bij het cheerleadingteam dan is het wel ‘commitment, commitment, commitment’!

W-E-L-T-R-U-S-T-E-N-!