Parismina: 3e (en laatste) week!

Na de lange busreis van Panama naar Parismina had mijn lichaam een lange nacht (20.00-08.00) slaap nodig. Op woensdag 8 augustus begon namelijk het normale vrijwilligersleven weer! Van 09.00-12.00 had ik samen met Rahel strandwacht bij de Hatchery. We hadden de afgelopen 4 dagen al op elkaars lip gezeten maar we wilden alsnog samen de strandwacht doen! Rond 10.00 kwam er een nieuwe Nederlandse vrijwilliger langslopen: Thomas. Fijn om weer even Nederlands te kunnen praten haha
Na de strandwacht was het tijd voor lunch en bij Teresa kreeg ik een nieuwe fruitsoort om te proberen: de mangotin! Op Google was er niets te vinden onder 'mangotin' maar ik kon het juiste plaatje wel vinden onder: 'Zapote Amarillo'. Het vruchtvlees heeft ongeveer dezefde structuur las het vruchtvles van een mango maar de vrucht is totaal anders: dikkere schil, bevat 5 grote pitten etc. Ondertussen ben ik een lijstje gaat bijhouden van alle nieuwe producten die ik hier in Costa Rica voor het eerst heb gegeten en ik zit al op 18 nieuwe soorten groenten-fruit-brood-cake etc.

In de nacht van woensdag op donderdag had Teresa weer opnieuw brood gebakken voor het winkeltje van haar zus. Speciaal voor mij had ze dit keer het typsich Costa Ricaanse kokosbrood gebakken: 'Llaniqueque'. Er zat geen geraspte kokos in, wat ik zelf verwachtte, maar het was gemaakt met de kokosmelk. Hierdoor kreeg het stevige bood een hele zachte, vanille-achtige smaak. Dat was dus nummer 19! :D

Op vrijdagavond was het de laatste patrouilleavond voor Rahel want zij zou op zaterdagochtend vertrekken. Natuurlijk hebben we die laatste avond nog gezellig in dezelfde sector de patrouille uitgevoerd. En we werden beloond want er kwam een Groene Zeeschildpad van 1.09meter het strand op om haar eieren te gaan leggen! Samen met Rahel hebben we om-en-om 30 eieren onder de schildpad weggepakt en totaal telde het nest 155 eieren! Een groot nest dus! Het was wel grappig dat de schildpad haar nest had gemaakt op het deel van het strand dat begroeid was met planten. Hierdoor maakte ze ´s nachts veel lawaai. De volgende dag ben ik teruggelopen naar de plek en er was dan ook een grote krater tussen de panten zien :)

Op zaterdag was de zoon des huizes jarig: Roy werd 19! ´s Ochtendsvroeg was hij niet thuis en dat vond ik een beetje raar. Bij mijn ontbijt kwam een buurjongetje binnen met een ei in zijn hand, maar hij vertrok ook weer met dit ei. Teresa vertelde dat het traditie is dat de jarige de hele dag 'gefeliciteerd' wordt door vrienden en buren (en waarschijnlijk door het hele dorp haha) door een ei op zijn hoofd kapot te slaan. Roy was dus duidelijk op de vlucht haha. Hij is die dag 3 keer thuisgekomen om zijn haren te wassen :)

Van tevoren had Roy al verteld dat hij graag een BBQ zou willen voor zijn verjaardag. Die hele zaterdagmiddag waren Teresa en Nancy (de dochter van Teresa en Melvin die in San Jose woont) bezig met de voorbereidingen. Ze hebben enorm veel platano (de grote, groene banaan) en veel tortilla´s gebakken. Ook hebben ze van een varken de complete varkenshuid gefrituurd (in kleine, vierkante stukjes welteverstaan). Dit is een zeer geliefde snack en dat noemen ze `Chicharrones`. Hierbij stond ik wel even raar te kijken. Teresa bood mij meteen aan om dit te proberen en ik heb er 1 hapje van genomen. Het was erg knapperig maar omdat ik wist wat het was, kon (en heb) ik het niet helemaal op(ge)eten. De rest van de middag heb gezellig met het dove zoontje van Nancy zitten gebaren. Hij gaat sinds 1 jaar naar de dovenschool en zijn gebaren kwamen voor de helft uit de Amerikaanse Gebarentaal en de andere helft was voor mij onbekend(gok Spaanse Gebarentaal). Het vingerspellen was gelijk aan het Amerikaanse vingerspelalfabet dus dat was erg makkelijk!

Officieel zou ik mijn laatste patrouille op zaterdagavond lopen omdat ik op maandagiochtend om 05.30 de eerste boot moet hebben. Maar omdat het zo´n gezellige boel was in de voortuin met familie en vrienden, mocht ik van niemand vertrekken! Gelukkig werkten veel mensen bij ASTOP dus ik kon zonder problemen mijn laatste patrouille verzaken. De avond was enorm gezellig want het is een klein dorp dus iedereen kent iedereen. Nadat Roy om 22.00 door zijn moeder en vrienden met zijn gezicht in zijn verjaardagstaart geduwd was, werd de muziek uitgezet en was het feestje in de voortuin voorbij. Samen met Roy zijn vrienden zijn we naar de strandbar gegaan om daar te dansen op de Socamuziek! Halverwege de avond zei een vriendin van Roy zelfs tegen mij dat ik goed kon dansen. Dat was voor mij wel een bevestiging van mijn succesvolle integratie in de Costa Ricaanse cultuur haha XD

Zondag was mijn laatste dag en was ik vrij van alle vrijwilligersverplichtingen. Toch heb ik geholpen bij het maken van de nieuwe stembiljetten voor het nieuwe bestuur van ASTOP. Jaarlijks wordt er gestemd en dit staat binnenkort weer op het programma. Over het algemeen verandert er bij het stemmen niet veel in het bestuur want er is een harde, enthousiaste kern. Maar toch mooi dat ze wel elk jaar deze democratische mogelijkheid behouden.
's Middags heb ik de evaluatieformulieren ingevuld over mijn gastgezin en over ASTOP en rustig mijn tas ingepakt. Want op maandagochtend vertrok om 5.30 de enige boot in de hele ochtend naar Cano Blanco. En aangezien ik voor mijn laatste, vrije week naar de andere kant van Costa Rica wil (LaFortuna en Monteverde) was het helaas noodzakelijk om deze boot te nemen. Op deze manier was ik, voordat het donker werd, veilig in mijn hostel in La Fortuna!